TOPAL OSMAN'IN MEKTUBU
MİTHAT BAŞ
@mithatbas
1922 yılı Haziran ayıydı ve Anadolu’nun birçok yeri hala işgal altındaydı. Yunan donanma gemileri ise Karadeniz şehirlerini bombalamaya devam ediyordu. Son olarak, 7 Haziranda Samsun’u bombalamışlardı. Bombardıman sonrasında Samsun’da sivil halktan çok sayıda ölenler vardı. Birçok bina da harap olmuştu [1]. Artık dayanacak gücün kalmadığı böyle bir dönemde, işgalcileri Anadolu’dan bir an önce söküp atmak için, Mustafa Kemal Paşa’nın liderliğinde Büyük Taarruz hazırlıkları ise hızla devam etmekteydi.
Bu amaçlarla Topal Osman’ın Karadenizli gönüllülerden oluşturduğu, 47.Alay da hazırlıklarını yürütüyordu. Topal Osman’ın yine gönüllülerden oluşan ve Koçgiri İsyanını bastırmış diğer 42. Alay’ının tamamına yakını ise daha sonra Sakarya Savaşında şehit düşmüştü. Büyük Taarruza sadece 47. Alay katılacaktı.
Alay’ın bütün ihtiyaçları ise bizzat Topal Osman tarafından ve bölgeden toplanan yardımlarla karşılanmaktaydı. Ancak bu konuda sıkıntılar yaşanmaya başlanmıştı. Çünkü eldekilerle Alay’ın ihtiyacının karşılanması mümkün görünmüyordu. Bu yüzden Topal Osman Ağa, 8 Haziran 1338 (1922) tarihinde Giresun Mutasarrıfı Nizamettin Bey’e cepheden bir telgraf göndermişti. Telgrafta, Giresun’da bulunan bütün mal ve mülkünü Alay’ın ihtiyaçlarını karşılamak üzere satılığa çıkardığını ve gönüllülerden daha fazla fedakârlık istemeye yüzünün olmadığını belirtmekteydi.
Topal Osman’ın telgrafının sadeleştirilmiş hali şu şekildedir.
“Öteden beri takip ettiğim maksat ve gayemin vatanın ve dinimizin selameti ve muhafazası olduğu, siz değerli kardeşlerimce de bilinmektedir. Bu sebepledir ki, mülk ve servet sahibi olmak gibi bir sevda ve emelimiz yoktur. Tek emelimiz, Milli Mücadelenin kesin bir zaferle sonuçlanmasıdır. Biz bu uğurda vatanı selamete çıkarmak için, büyük Ordumuzun safları içerisinde Karadeniz’i temsil eden, hamiyetli ve vicdanlı arkadaşlarımla birlikte, hayatımızı gözden çıkararak, evimizi-ocağımızı terk ederek yer aldık. Meydan muharebesinde ve Kürd hadisesinde (Koçgiri İsyanı) düşmanlarla göğüs göğse çarpıştık. Ve mücadeleye devam edeceğiz. Ancak benimle birlikte cephede yer alan arkadaşlarımın ihtiyaçlarının karşılanması konusunda onlardan daha fazla fedakârlık istemeye yüzüm yok. Bu yüzden Alay’ın ihtiyaçlarının karşılanması için ne kadar mal ve mülküm var ise satılmasını istiyorum.
Cümleye selam eder, gözlerinizden öperim."
(8 Haziran 1338, Alay Kumandanı Osman) [2]
Topal Osman’ın bu telgrafı hemşerilerini üzmüştü. Bunun üzerine Giresun’un yardımsever iş adamları bir toplantı düzenlemişler ve Topal Osman’ın mallarının satılmaması için Alay’ın ihtiyaçlarını karşılamayı taahhüt etmişlerdi.
Kaynaklar: Adnan Yıldız arşivi
[1] Akşam Gazetesi, 9 Haziran 1338 (1922)
[2] Akşam Gazetesi, 28 Haziran 1338 (1922)
